favori kaltak

asla üstüme alınmadım,
söylediğin herşey kendineydi
ve boşluklar cehenneminde
hiç bir şeyi olmayan bir köpektin
rüyalarının içinde boğuldun
lodos zihnini bulandırdı
her akşam sokağına yürürdün ama
hiç bir şey evinde hissettirmezdi
görüyorum ki kaçmıyorsun artık
hüznü kabullenmişsin içinde
bir şarkı açmışsın mutluluğu hayal ediyorsun,
gülümsüyorsun,koca bir yalan atıyorsun
şimdi,
orada duruyorsun
ruhunu yıpratıyorsun,
sana hükmedecek,
başkalarını uyandırmak istiyorsun
aslında meselenin ne olduğunu sen bile bilmiyorsun
boktan hayatın ve boktan ailenden bıktın
gün geçtikçe daha da boğuluyorsun
bu deniz artık sana iyi gelmiyor,
aslında her nefes sana dar geliyor,

bana sorarsan;
bir zamanlar bi' hazineye sahiptin,
deli gibi çağlardı mutluluk kalbinden
ve sen gülümserdin,
evet gerçekten gülümserdin,
görüyorum ki artık sadece kendini kandırıyorsun
sahip olamayacağın bir dünyaya inandırmışsın kendini
bir şeyler atıyorsun ortaya,duymuyorum bile
duysam da üstüme alınmazdım

ve ben
tanıdığım her kadına seni anlattım,
favori kaltağımı