Sayfalar

28 Temmuz 2013 Pazar

kokain günlüğü

Şeker mahallede birini vurdum
sadece ölüşünü seyretmek için
bir sabah erken vakitte
polis dayandı kapıma
aniden kelepçelediler ellerimi
özgür olamazdım artık
fakat o kahpe insanlar dışarıda-
güle oynaya yaşarken
bu bana sadece bir işkenceydi


babam senden adam olmaz dedi
bir dizi kokain çekip silahı kapmıştım
ve yürüdüm kadınımın mahallesine
gökyüzünde yıldızlar vardı
insanların şansı hiç kalmamıştı
geri döndüm işkence evime
pahalı arabalar
pahalı kıyafetler
ve büyük purolar
biliyordum özgür değildim artık
ama bu insanlar dışarıda-
güle oynaya yaşarken
bu bana sadece bir işkenceydi
gözlere baktım
ve artık içi boş aşk sözleri
beni açmıyordu
bir sigara yaktım
ve yürümeye başladım
yürüdüm yürüdüm ta fizana kadar
sonra baktım cebime baktım
hiç bir şey yoktu
nefes alıyorsam nefret edebilirdim onlardan

24 Temmuz 2013 Çarşamba

sakalın ardından...

teşhirin dibine vurduğumuz şu günlerde
yeni soluklar da arıyoruz evet
yazım hatasıyla başladığımız şiirler evet
anlaşılmamak üzerine atılan adamlar
genç bir kadını düşleyerek geçen sert geceler evet
öksürük ve bılmıyorum
etraf yazmamı zorlaştırıyor sanki
attığım her adımı düşünüyorum
arkamda gözü yaşlı bırakırım sanki
radyoda konuşan iki göte tav olan

22 Temmuz 2013 Pazartesi

bazen çok olağan dışı doğuyor güneş
bulutlar kayboluyor
kuşlar cıvıldıyor
ve insanlar yavaş yavaş uyanıyor
bunu garipsemek elbette benim sorunum
geceleri hayatıma devam ettiğim için sorun ettim
fakat normalleşmeye başlayan şeyler
beni tedirgin ediyor
bağlı kaldığım felsefem yavaş yavaş terkediyor
ve herşey farklı bir boyuta dönüşüyor
doksan artı üçte gelecek golden korkuyorum
pes bir caz vokali gibi beynimde bir yara bırakıyor
kullanılmaz hale geliyorum
yeniden doğmaya çalışıyorum
asıl meselenin noktasını görüyorum
ve biraz daha umursamaz geçen günler
sorun değil
herşey tamam
alışmak benim işim

21 Temmuz 2013 Pazar

hakkında

parmaklarımdan kelimelerin dökülmemesi abana kafayı yediriyor. neredeyse 2013 yılındı elle tutulur tek bir şey kaleme almadım. elle tutuğum tek şey belli. kafa siken zilyon tane şeyle mücadeleden çıktım. 2 senedir sürüyordu. en önemlisi 13 yıldır verdiğim örgün eğitim savaşı sona erdi. kazananı yoktu. bir çok dost kazanıp kaybettim. bir çok düşmanım oldu. işler karışıktı. 13 yılı biraz hatırlıyor biraz hatırlamıyorum. bir insanın beynini yıkamak için harika bir süre. en az hasarla atlattığımı düşünüyorum. bana aslında öğretmedikleri ama farkında olmadan öğrettikleri tek şey insanlıktı. sadece bunun için çaba göstermiştim. gerisi yalandı. buna inanıyordum. bu uzun sürede öğrendiğim bir diğer şey ise hiç kimseye bir an bile olsa güvenilemeyeceğiydi. gururluyum bazı insanı vasıflara asgari düzeyde de olsa sahip olduğuma. çünkü binlerce satır ve binlerce suratın üzerimden geçtiği sıradan bir insanım ben. 6 yaşında başıma zinciri doladılar. 18 yaşıma geldim ve zinciri hissetmiyorum. sizler için küçülttüm kendimi. ancak sizin zincirlerinizin ucunca birileri daha var. ben zinciri kırdım demedim. asla kıramazsın. sen öyle san. güneş camiinin arkasından kaybolduğunda karnını doyurduğunda kaybettiğini anlayacaksın. ve bu dünya var olduğu sürece. ve sentimental movie... bir insanlık ayıbı ve artığı olarak varolmaya devam edecek. yersiz bir bitiriş daha. 
22:32 21 07 2013 lizard 

20 Temmuz 2013 Cumartesi

Ay'ın Karanlık Yüzü

ayın karanlık yüzünü merak eder misiniz?
o asırlarca gördüğümüz objenin
bir de görünmeyen tarafını?
İnsanlar da böyledir
görmemizi istediklerini gösterirler
Yıllar boyunca hep olumsuzluklarla yaşadık
herkesin yakındığı bir şeyler vardı
ruhumuzu okşayan ince tınılar
gecenin bir vakti hıçkırığa boğulduğumuz o anlar
yağmurun pencere camını hunharca dövdüğü
sessiz çığlıklarımızın kimse tarafından
duyulmadığı
ertesi gün doğan güneşin
önceki günden pek te farklı olmadığı
o günlerden bahsediyorum
işte o günler
Ayın karanlık yüzü
bizim kimseye gösteremediğimiz
bizi güçsüz sanmasınlar diye
kolaçan ettiğimiz o hoş olmayan zamanlar,
ama insan hep aradı
onları anlayan birini
kimimiz buldu
kimimiz ıskaladı
kimimiz hala arıyor
yıllardır değindiğim şey
fon da umarsızca takip eden müzik
yazdırdı insana
düşüncelere ve ilhamlara hükmetti
son 5 yılın çetelesini tuttum
pek te işe yarayan birşey olduğunu söyleyemem
fakat esaslı olmak asıl mesele
yalnızlıkla başa çıkabilmek
insanlara her zaman ihtiyaç duymamak
yalnızlıktan beslenmek
ruhunu yalnızlıkla beslemek
iyi bir kıç
çok para
aşk
bunlar değil
yalnızlık
hüsran
acı
bunlar hayatın içindeydi
bizler korktuk bundan
ayın karanlık yüzünden hep korktuk
az sayıda insan hayatta kalabildi
çok fazla insan vardı
çoğu özgürlüğünü yaşayayım derken
bizi özgürlüğümüzden etti
riyakar planlar
ülkelerin gelecek ultimatomları
sarkazm forumları
petrol
bir türlü tatmin olamayan insan güruhu
sağcılar
solcular
bunların hepsi ayın karanlık yüzünde
fakat bir şeyin üzerinde pek durmadık
onu görmezden geldik
bu ise ay'da değildi
aklımızın içindeydi
bu planları değiştirebilirdi


18 Temmuz 2013 Perşembe

kendi şarkını söyle

2 aylık bekareti bozmaya karar verdim
isteğim dışında olan bi aksiyondu bu
tüm ipler her zaman insanın elinde olmayabiliyor
neticesi akıntıya sürüklenmek
sessiz künefeyi kimse bilmez
yine sıcaklığıyla tüm pisliği akıtan bir yazdayız
herkes herkes karşısında dikkatli olmalı
mevsim fark etmeksizin kaybetmeye devam ederiz
ne de olsa hep aynı şarkılar çalar fonda
gelip gidenler belli ki yine gelip gidecekler
şaşırmayan bir hayat çizgisi bu
sonunda kaybetmek olan iki ucu boklu değnek olan
umursamazca yağmurun getireceği huzuru beklersin
hiç kimse görmez ama sen farkındasındır
kızın gece yatakta ağladığının gizli gizli
sonu aşka bulaşmayan tek bir şey söyleyin bana
zaten
ölümün olduğu yerde daha ciddi ne olabilir?

17 Temmuz 2013 Çarşamba

vay be,deli gibi şüphe doluyum
ölü çiçekler bahçe de
ve ben bir şemsiyenin altında,yağan yağmur ayakkabılarımı ıslatıyor
soğuk bir rüzgar esiyor
elim sigaraya gidiyor
ciğerlerimi mafediyorum
neden ? bilemem
ölüm her şeye biraz daha anlam katıyor
neden geldik?
hiç düşündük mü?
neden yanlış şeyler hep
ve neden sürekli bed baht
dertlerimden depar atıyorum gökkuşağına
benim gökkuşağım siyah ve onun tonları
temmuz zor zaman
eylül zor zaman
nisan zor zaman
aralık zor zaman
bütün şeyler zor
düşmanca sözler
içi boş aşk sözleri
ikiside ağır basıyor
yine midem bulanıyor
geçmişe ithafen
beni bul,
beni geleceğin karanlığında güneşlenirken bulacaksın
gecenin bir vakti sokağın aşağılarında
şarkımızı söylerken

http://www.youtube.com/watch?v=gYsCAHLR_40

16 Temmuz 2013 Salı

64 ruhu vardı ben de,
sirklenmiş salatalar gibi 
berbat bir tad bıraktı ağızlarda
ve zihinler de
kadınım ben hiç bir zaman makul olamadım
küçükken ben ve çocuklar hayata karşı gelirdik
ne kadar körpe olsa da görmüş geçirmiştik 
kendimizce geldiğimiz sonlar 
ayrılan yolları yarattı 
ve koydu herkesi bir kenara
imkan yoktu güneşin doğmasına
ve biraz daha geçmişe yakındık
bir sigara yaktım herşeye ithafen
öldürdüğüm sivri sineklere bile
her zaman diyecek bir şeyim vardı
ve aklımda ki koca ekranda gördüklerim
midemi bulandırdı takdir edersiniz ki
şiir yazmakta hiç bir zaman iyi yanım olmadı
kendimi ifade etmek te keza öyle
matematik ve kızlarla aramda hep sorun vardı
bir insanla konuşmak
sıradan bir kafede 
sıradan bir salata yemek kadar zor
oysaki bir filozof hayatın aydınlandığını
hiç bir zaman göremez
benim hayatım karanlık 
geceleri yaşayan biriyim ben 
geceleri yazabilen 
gündüzleri çokça inine çekilen
hiç bir zaman değeri bilinmeyecek bir dehayım
geri zekalıyım
sorun değil,her şey kendime
hayat farklı yollara itti her ayrıntıyı
o iğrenç insanları
o güzel insanları 
sanrılarımızın bize değersiz bir ön yargısıydı insanlar
kıymetini bilmediğimiz yaşamlar
bizi bazı şeylere zorunda bırakan insanlar
ve en önemlisi gelecek 
geleceğin soğuk nefesini ensemde hissediyorum
geleceği olmadan yaşayabilmek bir lütuf olur muydu
yada bize tanıdık olan her şey
doğan güneş
yarına uyanan insanlar
ve yarına uykuya dalan insanlar arasında ne fark var
ben artık bunu düşünmek istemiyorum
kendimi ifade etmek her zaman anlaşılacağım anlamına gelmez
bunca zaman şiirler le yapmaya çalıştım bunu
kendimi anlatabileceğimi sandım
ve yine sevgiyle halledebileceğimi düşünme klişesi
bazı hayatlar klişeden öteye geçemez
benimkide öyle 
merhaba sıradanlık 
ve selam olsun bu yazıyı hissedemeyen insanlar
sabah ı şerifleriniz hayır olsun

3 Temmuz 2013 Çarşamba

Asla kazanamam gelecegi
Benim yolum notalarin isiltisinda gecti
Ve musfik yalnizliklarim
Anlasilmamaya mahkum dusuncelerim
Dramatik seyleri sevmem
"Bugun biraz midem bulaniyor"
Butun lanet dunya bana karsi mi?
Soruyorum bir tek ben miyim boyle yasayan?
Bed bahti ters kose yapmaliyim
Bir yol
Ve bir kac yol yaratmam gerek
Farkli bir mevsime adim atmam icin