Şeker mahallede birini vurdum
sadece ölüşünü seyretmek için
bir sabah erken vakitte
polis dayandı kapıma
aniden kelepçelediler ellerimi
özgür olamazdım artık
fakat o kahpe insanlar dışarıda-
güle oynaya yaşarken
bu bana sadece bir işkenceydi
babam senden adam olmaz dedi
bir dizi kokain çekip silahı kapmıştım
ve yürüdüm kadınımın mahallesine
gökyüzünde yıldızlar vardı
insanların şansı hiç kalmamıştı
geri döndüm işkence evime
pahalı arabalar
pahalı kıyafetler
ve büyük purolar
biliyordum özgür değildim artık
ama bu insanlar dışarıda-
güle oynaya yaşarken
bu bana sadece bir işkenceydi
gözlere baktım
ve artık içi boş aşk sözleri
beni açmıyordu
bir sigara yaktım
ve yürümeye başladım
yürüdüm yürüdüm ta fizana kadar
sonra baktım cebime baktım
hiç bir şey yoktu
nefes alıyorsam nefret edebilirdim onlardan
