64 ruhu vardı ben de,
sirklenmiş salatalar gibi 
berbat bir tad bıraktı ağızlarda
ve zihinler de
kadınım ben hiç bir zaman makul olamadım
küçükken ben ve çocuklar hayata karşı gelirdik
ne kadar körpe olsa da görmüş geçirmiştik 
kendimizce geldiğimiz sonlar 
ayrılan yolları yarattı 
ve koydu herkesi bir kenara
imkan yoktu güneşin doğmasına
ve biraz daha geçmişe yakındık
bir sigara yaktım herşeye ithafen
öldürdüğüm sivri sineklere bile
her zaman diyecek bir şeyim vardı
ve aklımda ki koca ekranda gördüklerim
midemi bulandırdı takdir edersiniz ki
şiir yazmakta hiç bir zaman iyi yanım olmadı
kendimi ifade etmek te keza öyle
matematik ve kızlarla aramda hep sorun vardı
bir insanla konuşmak
sıradan bir kafede 
sıradan bir salata yemek kadar zor
oysaki bir filozof hayatın aydınlandığını
hiç bir zaman göremez
benim hayatım karanlık 
geceleri yaşayan biriyim ben 
geceleri yazabilen 
gündüzleri çokça inine çekilen
hiç bir zaman değeri bilinmeyecek bir dehayım
geri zekalıyım
sorun değil,her şey kendime
hayat farklı yollara itti her ayrıntıyı
o iğrenç insanları
o güzel insanları 
sanrılarımızın bize değersiz bir ön yargısıydı insanlar
kıymetini bilmediğimiz yaşamlar
bizi bazı şeylere zorunda bırakan insanlar
ve en önemlisi gelecek 
geleceğin soğuk nefesini ensemde hissediyorum
geleceği olmadan yaşayabilmek bir lütuf olur muydu
yada bize tanıdık olan her şey
doğan güneş
yarına uyanan insanlar
ve yarına uykuya dalan insanlar arasında ne fark var
ben artık bunu düşünmek istemiyorum
kendimi ifade etmek her zaman anlaşılacağım anlamına gelmez
bunca zaman şiirler le yapmaya çalıştım bunu
kendimi anlatabileceğimi sandım
ve yine sevgiyle halledebileceğimi düşünme klişesi
bazı hayatlar klişeden öteye geçemez
benimkide öyle 
merhaba sıradanlık 
ve selam olsun bu yazıyı hissedemeyen insanlar
sabah ı şerifleriniz hayır olsun