küçük mavi ellerini boynuma sarmış bana bakıyor
ve diyorum ki ona "görüyorsun,tutabilirim iki elini birden"
yağmur bütün şiddetiyle ıslatıyor şehri
hoyratça,hoyratça,hoyratça
cevap vermiyor,sadece gözlerime bakıyor
yuvarlar araba farlarının aydınlattığı gözlerine bakıp
"tamam" diyorum
o kaldırım hala aklım da
ve aklımın ucundan geçmezdi o boktan yerlerin günün birinde benim için bu denli anlam taşıyacağı
şimdinin bok götüren kaldırımları,kanalizasyon delikleri,yapış yapış olmuş umumi telefon kulübeleri
MİDEMİZİ BULANDIRIYOR DOSTLAR,
söylüyorum size
AŞK MİDEMİZİ BULANDIRIYOR ARTIK.
ölü bir aşk adamı esaslaştırır.
iskemleden kalkıp pencerenin kenarına gidiyorum,
2.kattayım,ve manzara 9 aydır aynı
ev,ev,ev,ev,alış veriş merkezi ve kirli bir mavilikte olan gökyüzü
ve ben artık MAVİ RENGİNE HAZ EDEMEZ OLDUM
pencereden uzaklaşıyor ve çalışma masama yöneliyorum,
deri çantamdan telli defterimi çıkarıp dolma kalemimle bunları yazıyorum
