günlerin birinde bir umumi tuvalette işimi görürken aklıma gelmişti
geceleri maviye boyamak
bütün gözler yumulmuşken
sıcak vucütlar ise yorganın altında
kalkıp boyayayım dedim gökyüzünü olabildiğince maviye
kadınları düşündüm boyayı almaya giderken
hadi dedim unut gitsin,tamda güneş doğdu derken karanlıklar çökecektir şehrin üstüne,
böyle oluyordu bu işler,
ilham kitaplardaydı fakat bir sayfadaki kara yazıdan fazla birşey değildi
birileri sürekli sayfayı çeviriyordu
herşey denetim altındaydı ve insanlar birbirlerini kullanan birer kobaydan farksızdı
kimse birşeyin farkında değildi ama biliyorlardı
benim bilmediğim birşeyi
bir sigara yaktım bütün bunların üstüne
uçsuz bucaksız keyif,keyifli bir ölüm
ölümün yumuşak ve komforlu yastığı
ölümün pamuktan döşeği
gel kıvrıl yanıma hadi
