aynı güneşi paylaşamayan bir toplumuz
kime ne dir ki uyum,düzen ve huzur?
her adam savaşta ölmek zorunda belkide
kalplerimizden arda kalan yalnızlıklarla
nasıl mutluluğu yaratabiliriz?
hislerim kalbimde sanki,bilmiyorum bir şekilde
hüzünü veriyorum gitarıma ve aklımda rengarenk dolaplar
biri çıka gelir ve dersinki birlikte özgür olabiliriz
birlikte hep özgürdük der o da
bu çok yaralar beni,belki dönerim evime bende
doğduğum yere,toprağıma
belki hala bir yol bulabilirim
kafamdaki tüm karanlıkları sildikten sonra
belki ayın en parlak halini görebilirim
bütün saflığıyla,elinden tutabilir ve onunla
akşamları boş sokaklarda yürüyebilirim,
belki bana yıllardır aradığım mutlulukları verebilir
belki bir kasım yağmurunda bütün kandilleri söndürebilir
belki bir kasım yağmurunda bildiğim tüm sevgimi alabilir
herkes birine ihtiyaç duyar
uzun zamandır bunu yapmıyorum
sanırım ihtiyacım var buna,yani sana
sen her ne dersende,
tutma kendini,herkesin birine ihtiyacı vardır
benimkiside sensin,yalnız değilsin