hayatımın berbat son penceresi,
ve soğuğa ve iğrençliğe maruz kalacağım son fırtına
bekliyorum huzursuzluğu ve bilinmişliği
ve sanki bir çok şeyi önceden tahmin ediyorum
biliyorum bir şey beni kurtaracak
ve o beni kurtardığında bana iç huzuru verecek
şimdilik yalnızlığıma kaçıyorum
ve hayatımın son deplasmanına gidiyorum
berbat insanların sahasına
iç huzuru istiyorum sadece
kendim de ve soğuk kış günlerinde
lanet şiirlerim kurtarmadı kişiliğimi
ve hala kendimde değilim ve kendim değilim
eyvallah çekmeliyim belki,tamam demeliyim
yeter bu kadar,bilirsiniz işte
yalnızlığımı arıyorum ve son deplasmana gidiyorum
bunu kimse anlamaz çünkü büyük hatalar yaptım
kurtulmam yakındır belki,anlamıyorum bunu
bir şey beni kurtardığında
biliyorum verecek iç huzuru bana
