ezik bir cuma gecesi. kasımın son gecelerinden biri. noele 4 hafta. holden caulfield'ı özledim. yağmurluklu bir gündü okuldan kaytardığım.
10 42 de uyandım ve biraz debelendim. 11 de uykuyu yanlışlıkla yendim.
sağıma döndüm ve beni merak etmişler mi diye cep telefonuma uzandım. 2 çağrı ve 2 mesaj beklerdim en azından.
açtım.
bomboştu. ekran koruyucuma odaklandım ve saate yenıden dıkkatle baktım. merak edilmemiştim. ölmüş olsam problem değildi sanrım kimse için. kızdım bir şeylere dövüşe yeltendim. yatağa ters yatmıştım. kasıklarım acımıştı yine. ses yoktu evde. kimse meraklanmıyordu. gördüğüm rüyaları hatırlamya çalıştım.
bi süre yatakta sürdürdüm günü.
sonra televizyon ve kahvaltı. saat 3te merak edilmiyordum..
