Sayfalar

2 Aralık 2014 Salı

Kalbimin fikriydi

Kalbin fikiriydi yalnız olmak isteyişim
Her zaman yorucu bir günün ardından
Uzandığımda döşeğime
Aklıma gelirdi 
Çay,güneş,çöl ve aşk
Yitirilen tatlı melodiler
Güzel pastalar ve kaldırımlar,sigaralar,
Ve hepsinin ardından delice biralar
Soğuk zamanlar
Ve kalbimin fikriydi yalnız olmak isteyişim
Deliler gibi ararken dokunacak birini
Ne güzel insanlar çıka gelmiş
Asla göremedim
Bir anadan doğmadık mı bu dünyaya
Ve kısıtlı zamanımız
Sevelim,kiymeti bilelim
Bu olmali temennimiz
Köşeleri kapmışız
Kendimizi hazırlamışken koşmaya
Bunca insan yalnızken
Neden hala birlikte değiliz
Her kapak her tencereye uymazmış
Ve her yağmur aynı ıslatmazmış
Her yakılan sigara ve yakılan şeyler
İyi hissettirmezmiş
Gurur çokta önemli değilmiş
Aşkta zaten haysiyet yokmuş
Zamanla ruhumuza işlemiş
Damarımıza basmış uyuşturmuş
Kimseyi görmemişiz 
Aslında bakarsan çölde sahraymış
Ve her sabahın sekizin de aynı cehenneme uyanırken
Mesafeler çok uzun sayılmazken
Uzaklaşayım sorun değil 
Zihnimden de kaçamam ya
Aşkla köşe bucak olduktan sonra

1 Aralık 2014 Pazartesi

çinliye kazık attım

çinliye kazık attım
sabahın sekizinde
nefret dolu bir mesajla
uyandım,
boğazım ağrıyordu biraz,
hava kuru gibi gözükmüştü
fakat yağmurluydu
bez ayakkabılarımı giydim,
yürüdüm otobüse
ikinci mevkide yakalayabildim
sabahın sekiziydi,
çinliye kazık attım,
ufak dolambaçlı yollardan
yürüdüm indiğimde
her şey yolunda görünmüyordu
farkındaydım,
çılgınca bir geceden çıkmıştım
parçaları tekrar bir araya
getirmek zordu,
şanslı gözüksemde
dünyanın en bahtsız insanıydım
çinliye kazık attım,
sabahın sekizinde
nefret dolu bir mesajla
uyandım,
yolun dışına çıkıyordu vagonlarım
ıslak ve soğuk kaldırımların
vahşetinden o an uzaktım,
ama insanların umursamadan
sokak lambalarının dibine bıraktığı
çöpten bir farkım olmadığını anladım,
her şey bu kadar yolunda gitmeliyken
neden ben bu kadar huzursuzdum,
çünkü çinliye kazık attım
parasını vermedim,
sabahın sekizinde
nefret dolu bir mesajla
uyandım,
hiç bir şey yolunda değildi
ve vagonlarım raydan çıkmak üzereydi,
bu sabah uyandığımda nerdeyse
ölmek üzereydim.