odanın kapısını açık tutuyorum
bu soğuk günleri özleyeceğim
barınağımdan çıkmadım bugün
sadece bekledim
herşey planlı ve olması gerektiği gibi
bu sefer
evet diyebiliyorum bu sefer
kışın son demlerini iliklerime kadar
hissedebiliyorum
ve hiç birşey için kasmamaya çalışıyorum
çabalarım,güzel hayatım,çevrem
tuzak bunlar
sahtelikle çevrelenmiş,
rüzgarın havalandırdığı perde
hışırtılar çıkartıyor
sanki kalbimin tüyleri diken diken
ve evde tek bir ışık bile açık değil,
akşam için kendime bir hedef koydum
iki bira içip evde oturacağım
seviyorum koltuğu,bana bakan gitarları
ve plakları,
biraz daha zamana ihtiyacım var hepsi bu
annemden uzak geçirdiğim kaçıncı gün bilmem
ama son günlerde
genel olarak
her şey çok tatsız
haberler,
muhabbetler,
yaşantılar,
yaşanmışlıklar
hepsi sanki önceden sözleşmiş
ve bir bombardımana tutuyor beni
sela sesleri geliyor kulağıma
yatağa gitmek isterdim
ama biraz erken uyumak için
bütün gün düşünüğüm insan yolunu almış olsa iyi eder
çünkü benim nazarımda kapılar kilitlenmek üzre
sarhoşken yaşadığım dünyayı
ayıkken yaşayamaz oldum bir yandan
kendi kendime arkadaşlık ediyorum
kendi kendime yürüyorum
ve kendi kendime uyanıyorum
yine mağarama saklamış vaziyetteyim
kendimi yarınlara ve dünlere erteliyorum
