başlıksız

biraz boynum ağrıyor bu koltukta uzanırken
arkama yaslanıp pikaba koyduğum albümü dinliyorum
izzy stradlin.
kendimce yapmam gereken çok şey var,
şarkılar üzerine yoğunlaşmak,bir şeyler üretmek
sm'yi tekrar ayağa kaldırmak,uslu durmak
bu sonbahar verimli geçmeli,
her anlamda,
sanırım biraz kendi hayallerim doğrultusunda yürümeliyim
ama bir dakika..
benim hayalim yok ki.
anlık yaşamaktan geleceği artık pek düşünmez oldum,
 farketmez,ben hiç değişmiyorum zaten.
zamanım var herşeye,ama endişelenmiyorum
bazen sadece bulunduğum yerde olmak istemiyorum,kapının dışında olmak
daha çok ilgimi çekiyor.
kendimleyim ve bu artık korkutmuyor.
aslında kendimle değilim ama bu benim sevdiğim birşey.
insan dolu bir günün ardından kendimle kalmak gibisi yoktur.
bu arada fotoğraflarda en sahte gülümsemelerimi fırtlatıyorum insanlara
herkes inanıyor.
böylesi daha iyi.
funk'ı içimde hissediyorum.

sm sm sm sm

bir fikir sahibi olupta tıkanıyor kelimelerim
çılgınca sürükleniyor,dehşet içinde koşuşturuyor
kelimelerim bulutlardan aşağıya düşüyor,
toprakla bir oluyor,
kayboluyor
ver herşey yavaş yavaş kısalıyor.

nasıl anlatsam ?

herşeyden az
herşeyden biraz çok
derisi yüzülmüş
toprağa gömülmüş
havalar soğuk
ve fikirler örtüşüyor
böyle olacağı belliydi
herşey sıradan bir şekilde
yolunda gidiyor
ve sentimental'i yerinden kaldırıyorum
herşeyden az
herşeyden biraz çok
insanların kelimeleri
sentimental'a uzanamıyor
eski bir kale,
sağlam irade,
sentimental'i nasıl anlatsam
herşeyden az
herşeyden biraz çok
gölün kenarında bir yürüyüş gibi
bol oksijenli ve yalnız
doğanın içinde oyun oynuyor
kanyonun içinde
sesi yankılanıyor
ve en sonunda kendine ulaşıyor