köhne gecenin karanlığına katılır kaybolur gider kelleler
gömülür sessizliğe kaldırımlar
pati sesleri yem arar çimenler arasında hunharca
80 model bir kamyonet yanaşır tozu dumana katar
lüzumsuz bir rüzgar yaprakları hışırdatır
ürkerim korkutur azrail ansızın
anımsamadım yüzsüzlüğü
geceleri kaybolur ortadan yıldızlar
tınılarıyla birlikte çekip giderler bulutlara karışırlar
güneş onları geri getirir bazen
dizeler dizeleri şişeler şişeleri takip eder bazen acımasızca
ve camı açıp kan tükürürüm geceye..