her zaman ki gibi ağzımda sigara
kısık gözlerle ekrana bakan iki göz
zorla nefes alıp veren bir burun
üç gündür yanan göz kapakları
bir aydır odamı aydınlatan loş ışık
yıllardır kanayan içim
ve gelmeyeceğini bile bile düştüğüm o beklenti
yine aynı felsefe
susma politasını uyguluyorum
yolum uzun
vakit kısa
yakın değil gerçekler
göz kapaklarımın duvarın da bir silüet arıyorum
bu küveti akmayan göz yaşlarımla doldurdum
hayal ediyorum kendimi orada,yeniden
gerçek öykülere verdi notumu öğretmenlerim
bir bozuk para buldum yolda,attım denize
atladım nehire,orayı bir yuva olarak belledim
çıktım,su yüzündeki o insanı gördüm ve
tarihin sayfa aralarına kırmızı gülümü çoktan koydum
görüşmek üzere dostum
