Anladım dönmeyeceksin
temmuzda yaşadıklarımı bir daha yaşayamayacağım sanki
sokakları gözlese de gözlerim
belki karşılaşırız yine
sadece bakacağım ve yine
sen yoluna ben yoluna
zırtapozlar tarafından kiralanmış aklın
ve mutluluk mutluluk diye damdan dama atlarmış gibi atladığın oğlanlar
belki mutlu etmeyecek seni,üzecekler
ama senin beni üzdüğün kadar olmayacaktır bu
bir zamanlar saygı duymanın gerekli olduğunu düşünmüştüm
ve bütün saflığımla buna inanmak zorunda bırakılmıştım
her gece düşlediğim seni sayarsak
bir rivayete göre sen dönecektin bana,ama
anladım dönmeyeceksin
üstelik gözlerine kendimi kaybedene dek bakamayacağım tekrar
veya o anlam veremediğim sıcaklığın
belki çoğu insanın midesini bulandırır bu leş olmuş aşk
ama elimden geldiğince yaşatmaya çalıştım
bir şekilde koşturdum,yürümedim hiç bir zaman
asıl planım sana gerçekten ne olduğumu göstermekti
izin verseydin,bıraksaydın belki gönlünü eğlendirmeyi
eminim o pislik dolu kalbinde
işime yarayacak biraz sevgiyi bulabilirdim
sorularım sadece soru olarak kalacak bundan sonra
baksana,şubattan gözlediğim mayısımı sel aldı
bahara bel bağlamak yine işe yaramadı
bir diğer deyişle,bahar gelmedi bana
tükendim,boşlandım,rededildim
kendimde kalemimi kaldıracak gücü buldum sadece
seni unutacak güç bile yok
ama neyse zaten hiç halim yok
