tek başına yürürken
ve tepende dolunay
deniz kıyısında sayardın kum tanelerini
imkansız gibi,
hayat bazen çok yorgun
seninde oturmanı istiyor
ve birer birer döküyor
üstüne hoyrat damlaları
kaçacak bir dam arıyorsun
birisi tutuyor elinden,
hadi oradan diyorsun
elinde olmuyor
ve yeni bir keşife çıkıyorsun
ziyan ediyorsun,biliyorsun
ne zaman esse mevsim rüzgarları
yorganında buluyorsun
yanaşamıyorsun kimseciklere
altı tellini buluyorsun
geçmişin yaşatıyor seni
ama nefret ediyorsun
sen kendini bile bilmiyorsun
kimseye güvenemiyorsun
ama yaşıyorsun
hayat seni zorla tutuyor kolundan
ve sürüklüyor derinlere
yüzeye çıkmaya çalışıyorsun
hiç birşey olmuyorb
bazen havaalanında kayıp bir bavulsun
sahibinden uzak
aşık olduğun kadınlarda böyle
zor oluyor bunlar
ve her yağmurda bir şemsiye arıyorsun
o şemsiye hiç bir zaman olmuyor
yalnızlıktan ne kadar kaçsanda
hergece o seni yatağında bekliyor
