Sayfalar

9 Aralık 2012 Pazar

başlıksız

apandistim iltihaplanmıştı,doktor ameliyat dedi.donakalmıştım. ne ameliyatıydı lan bu? hayır,olamaz,olamaz..

uyandı ahmet

annemin kollarındaydım,zar zor yürüyordum.temiz havaya ihtiyacım vardı.çıkmak istedim,görevliler izin vermedi,umrumda değil dedim,çıkmalıydım.ve çıktım
güneşin temiz ışığı yüzüme vuruyordu,saçlarım yağlı ve birbirine karışmış bir haldeydi
o gün nefes almanın ne kadar harikulade bir şey olduğunu anladım.

bu bir ironinin başlangıcıydı,

bir çok berbat ironinin başlangıcı,
hatırlamak istemekten kaçındığım bir çok iğrenç zamanlar
yaşanılanlar ve yaşattıklarım
hepsi iğrençti,mide bulandırıcıydı,
şimdi dönüp bakıyorum ardıma,
sanırım her şey mide bulandırıcıydı
bir pazar günü,boş ve ev boş
aklım ağzına kadar bilmediğim şeyle dolu
üzerimde kaç senelik bir kazak
hatırlıyorum bu kazağı
bir gün derenin kenarında arkadaşlarımlayken giymiştim
saçmalıktı,bir çok şey saçmalıktı
geçmiş hep yakındı aslında bana
bu lanet şeyi ben kendime enjekte etmiştim
genlerimle ilgili değildi
doğamda bu vardı,doğamın oyunuydu bu bana
orospular istilasına uğramış bir kalbim var
gençken de özlemlerdim güzel zamanları
her şeyi hatırlıyorum,
en baştan alacağım
almayacağım,vazgeçtim
gereksiz ve anlamsız çünkü
hiç bir şey bana yaşadığımı hissettiremez
nefret etmekte çare değil lakin bir boka yarasa keşke
yarın sabah okula git aslanım,
sert bir bakış edin kendine
saatler boyunca kaşların çatık kalsın
aman kimse seni hafife almasın
sert çocuksun sen
sikimin sert çocuğusun sen
şu lanet yazıları okuyupta
yıllardır yapmaya çalıştığım şey
"kendimi ifade etmek"
eğer anlıyorsanız siz kesinlikle bir dahisiniz
pulitzer ödülünün gerçek sahibisiniz bence
bilmiyorum,ne biliyorum ki
kafam semi-auto'ya almış fikirleri
anlaşılmamaya mahkum olmaz zor,
çok zor.