karanlık odada parlar camda puronun afilli ateşi
yansın karanlık ve yansın soğuk damarlarımdaki
bir puro yakıyorum geçmişe ithafen,yitirilmiş her şeye
solmuş güllere ve anlaşılmamaya mahkum olmuş benliklere
bir puro yakıyorum geçmişteki hunhar savaşlara
ölmüş bebeklere ve ölmüş masum insalara
parlıyor camda ateş ve üşüyor ellerim
bir duman üfürüyorum karanlığa ve kayboluyor,göremiyorum
"kolay sanıyorlar ateşi suyla söndürmeyi"
ciğerlerim doluyor,öksüremiyorum sanki
bir bakış atıp geçiyorum,zaten kimse birbirini anlamıyor
sıradan bir kafede sıradan yemek yemek kadar zor
sıradan bir evde sıradan bir hayat yaşamak kadar zor
basitliğe özlem her defasında hatırlatıyor kendini
"ben burdayım" diye
zor burda sanat yaratmak,
zor bu insanlarla
kendini anlatmak çok zor,kabul görmek çaba istiyor
insanların geleceğini bir sınava bağlı olması çok zor
robotlaştırmak istiyorlar bizleri
sisteme karşı gelmemizi bekliyorlar sanki
ve en sonunda bir hiçi kovalıyoruz her defasında
insanlar sıkıntılı ve bir şeylere ihtiyaçları var
yeni bir şeylere
herkes bir şeylerin peşinde
anlayış beklemiyorum gecelerden,gündüzlerden ve insanlardan
hiç bir şeyden anlayış beklemiyorum
bazen yolun sonunda bizi bir şey bekler,göremeyiz
oraya vardığımızda anlarız bunun ne menem bir şey olduğunu
ve kimse çıkıpta demez ki "aga bu nedir?"
nedir? ben de bilmiyorum,facia dolu bir kader belkide
önceden yazılmış,herşeyin bilindiği halde
gelmeyecek bu dünya daha iyi bir yere
ve doğmayacak bu güneş daha sıcak
kanamayacak bu parmaklar piyanoya vururken
ve kopacak bu tel her o gitarı çalışımda
sönecek bu sigara her ondan bir duman aldığımda
kapanacak bu telefon her onunla konuştuğumda
kapatacağız muslukları her yüzümüzü yıkadığımızda
kavga edeceğiz,küfür edeceğiz,isyan edeceğiz her şeye
doğamıza aykırı olan herşeyi normalleştireceğiz,
kalıplar birileri tarafından hazırlanmış tam bedenimize göre,
ve evlerimizde huzur yok,kadınlarımız da huzur yok,
bizler de huzur yok,bu dünyada bize huzur yok
bu sistemle,bu insanlarla,bu gelecekle,bu düzenle
sıradan bir kafede sıradan bir yemek yemek kadar zor
bu dünyada yaşamak
bu dünyada sanat icra etmekte.
