Sayfalar

10 Şubat 2016 Çarşamba

Kutudaki adam

Burası bir sığınak oldu duygularıma,benliğime 
Biriyle konuşmak istediğimde 
ihtiyacımı giderdiğim bir deli duvarıydı
Kendime on dakika veriyorum bu kıyametten arda kalmış can çekişen yerde
İyi bakarsanız görürsünüz yerde boş kovanları
,ölü bedenleri
Kutudaki adam vardı
Döşemenin altına gizlenmiş magnumu aldı,şakağına dayadı 
Ve o artık yok bu yedi yıl önceydi
Bütün bunların yanında artık zamanın biriktiğini
ve benim için ağırlaştığını hissediyorum
artık elimi arkaya uzatıp kolaylıkla alamam istediğimi
bir fikire ihtiyacım var,bir yardım eline
soru işaretlerini kendim tekmeledim aklımdan
Ama hayat zaten boktan
Ve atışmalarda hep haksız bulunan taraf bendim
Bendimi çiğnedim ve yattım yatağıma
İnsan her zaman yalnızdır