İliklenmemekteyim
Bütün taşlar yere düşmüş
Sürüklenmekteyim
Camı açtım boğuluyorum sanki
kurt kurda yem olur mu
dostum bunu yer miyim
Sokaklardan gelmedim
Annem vermezdi izin
Duvarlarım var
Çığlıklarım yerle bir etti
En hoyrat zamanlarımda
müziğim vurdu kulaklarıma
Soğuktan donan ellerimi
Isıttım kalemimden namluda
Beynimde kelimeler büyümekte
Her şey yabanileşmekte
alışkanlıklarımı terkedemiyorum
Evet bununla baş edemiyorum
En çetin savaşı kendime verdim
Bir ormanın içindeyim
Ve Ormana hoş geldin
Ne yapsam zikzak sanki
Aldığım her nefes mızrak gibi
Kalbime batıp buzunu kıran
Gün geçtikçe daha da hissediyorum evvela
Hızla bir köşeyi geçtikten sonra
Arkama bakmamayı öğrendim
Ben her zaman bir soru işaretiyle yaşamayı öğrendim
Gördüğüm sahte manzaralar
Hevesimi kırsada
Üstüne gitmeyi seçtim
Anlatacak bir hikayem kalmadı artık
Muhtemelen ilk dörtlüğü bitirmek üzereyim
İyi bir müzik iyi bir beat
Hayatıma ayrılan müşfik sığınak
Saklandım kelimelerin ardına
Sahip olduğum tek şeyin arkasına
Kendimin ve cesaretimin
Yokluğunda anladım
Ben bir bok değilim
