hayatıma hiç sıfırdan başlamaya çalıştım mı?
yada tahtaları söküp,tekrar yerine oturtmayı denedim mi?
herşeyi gerçekten sıfırlamaya çalıştım mı,
yada gördüğüm rüyalardan kendime bir ders çıkardım mı
güzel bir kahvaltı,güneşli bir pazar sabahı
kaç defa berbat ettim hatırlıyorum,
anlamsız yakarışlarım,eksik olan sayfalar
ve kendimi tekrar buluşum
bu gerçekten çok uzun zaman önceydi,
uzun zaman önce kayboldum
bir dünya gördüm oraya sığındım ama atıldım
artık tekrar burdayım,harmanım,sigara yok
alkol tatsız,cedrinayı biramın son yudumuya yuvarladım
bir çok kelimeden artık çok uzağım,
selam ben anıl,beni tanırsınız,artık ahmeti kaybetttim,
ben kimim,nerdeyim,ve kiminleyim?
sanırım kendimin upgrade edilmiş bir haliyim,
yıllar böyle geçti,klasik müziğin muntazam ahengiyle
gözlerim 10 tonluk bir kaya gibi ağır
kirpiklerim kırılıyor,telefonu kapıyorum,
herşeyi sıfırlamayı düşünüyorum
bu kaçıncı kendimi kandırışım ve her defasında daha iyisini aradım
ilham perilerim yine gitti,benimleydiler
sevdirdiler,ama artık gittiler
burası benim iki dünyamdan biri,
aynadaki ben,aslında gerçekten ben değil,
diğerinde notalarım bunda ise yazılarım,
aslında telefonum gerçekten çalmıyor,
yada olan biten,gelip giden insanlar
gerçekten beni merak etmiyor
tren en önde çekiyor,
ev ben en sonuncu lokomotifim
herşeyi hazmederek gidiyorum,en son tadıyorum,
güzel yolculuklar,güzel tatlar hepsini gördüm,
çevremdekilerden hep şanslıydım,
şanslı doğmuştum ama içimde bazı dikişler yanlış atılmıştı,
hey
ben ordaydım,o şey olurken
ben ordaydım,sende ordaydın
gördün beni,hepimiz ordaydık,
hepimiz biliyorduk yolun bozuk olduğunu
ama yinede oraya varmak istedik,
insanın arzusu nefsinde beyni asla engel olamaz,
güzel kadınları,güzel erkekleri
erkek ve kadının dünyası bu,
şimdi ise ben,kulaklığımda eski bir arkadaş olan mahler
gözlerim cedrinanın 10 tonluk ağırlığında,
müzik üretmek benden tekrar çok uzakken,
parmaklarımda kurumuş kan,vitesi küçültmeye çalışıyorum
yoksa patlayıp gideceğim biliyorum.