garip bir dairenin içinde buluyorum kendimi
buraya zorla konulmuş bir bülbül gibi
sürekli ötüyorum fakat aklım yerinde değil
hiç birşeyim yerli yerinde değil
bir süre önce kalbimde olan zelzelenin bilançosu ağır
kırılmış kalbimin parçaları hala yerlerde
ne toplamaya nede ağlamaya takatim var
hiç birşeye takatim yok
sadece durmak istiyorum
hiç birşey yapmadan durmak
ve duvarlara bakarak düşünmek
her nasıl olacaksa bu memnuniyet bu sefer
biliyorum benden çok uzakta bu huzur
midem bulanıyor zihnim kusuyor sözcükleri
bu bana hiç birşey ifade etmiyor
olmayacak hiç birşey,
hiç birşey üzerinde hakkım yok
ne mutlu olmaya
nede sana sahip olmaya
ama yine midemi bulandırıyor bunlar
silinmek istiyorum yer yüzünden
yaşamak istemiyorum bu solucanların içinde
kendi ütopyamı yaşamak ve ağlamak istiyorum
sevdiklerim bulmayacaktır beni ama bela yakınlarda bir yerde
