14 yaşımdayken onbir tane parmağımın olmadığını farkettim
yapabileceğim şeyler sınırlıydı
ve uzun yıllar bunun farkında olmadan yaşadım
ama geçmişime dönüp baktığımda
paranoyak olmamı sağlayacak bir çok şey var
kolay bir şekilde sıyrılmaya çalışsamda bunun içinden
sağolsunlar mı desem ne desem
hep geldiler
ve tamda kafayı sıyırmak üzereyken
kapıdaydılar onlar
çokça insan gelip geçti
hepsi değer vereceklerini söyledi
ama dostumun dediği gibi
bir insanın gerçek yüzünü görmek istiyorsan;
ona sorumluluk yükle
değeri bilinmeli bu kadar güzel insanların hislerinin
ve eminim o bok dolu kalplerde
hale birbirimizin işine yarayacak biraz sevgi mevcut
küçük bir çocukken de sevgiye ihtiyacım vardı
büyüdüm ve bunu belli etmemenin bir erdem olduğunu düşündüm
ama asıl planım sana bunları göstermek
memnunum,büyüttün beni
nedensiz acıyı yaşattın bana
ama birşeyler kapmak istiyorsa
o dikenli yollardan illa ki geçiyor insan
lamı cimi yok,gösterme gözlerini
çünkü kalbin aynası o'dur derler
onlar düşmanın değilde en yakınlarındır hep
ve seni yerle bir edenler yani
kızgındım
ve hislerim izin vermiyordu üzülmeme
çünkü o ölmüştü
tetiği çeken ben değildim belkide
ama ne fark eder
o yoktu,ve ben bundan memnundum
bir sigara yakıyorum ve eskileri hatırlamamak için elimden geleni yapıyorum
yılların çetelesine bakıyorum ve çok kayıp vermişim
muharrebelerim hep hunharca geçmiş
ve hoyratça harcamışım insanları
ama yağmur damlaları hep penceremdeymiş
değeri bilinmeli,bunun bir yolu olmalı
yaptığım her harekette bir amaç bulunmalı
çünkü hedefsizce giden öylece gider
ve yine dostumun dediği gibi
dünya küçük ama yollar uzun
güzel bir ironi yaşıyorum ve alayı gelse mani olamaz buna
buruk mizah'ın tohumlarını atan bendim zaten eden'a
olması gerekenlerin birer zorundalık olduğunu düşündüm ve ağlayamadım
yeni birşeyler için etrafa bakındım ve sirkildim
çünkü dışarsı tehlike doluydu
bilir kişiler işi bilirler mi ?
onlara danıştım ve sadece danışmakla kaldım
çünkü her zaman bildiğimi okudum
ama hala değişen birşey yok
çünkü hislerim izin vermiyordu üzülmeme
herkes yabancıdır yağmur yağdığında
herkes kaçışır dam altlarına
kalbimde onun vari bir telaş var
mayıs kraliçesi nerede acaba
bana verdiğin tüm bu hakikat gün gelir işe yarar mı?
yada gün gelir gerçekten düşman olurmuyum onlara
değerlim
kıymetin bilinmeli
değerin bilinmeli
çünkü
ruhum benim en iyi arkadaşım o beni terkederse
hüzüntüden ağlarım
