düz yazıma vurucu bir cümleyle başlamak isterdim fakat zamanın gece yarısına ilerlemesi beni korkuttu.
konumuz sentimental movie. kahkahalarla dolu olsa da. 5 liralık yeni klavyemle ilk yazım.
300 kadar kayıtlı yazı ve bir o kadar da ortalıkta sikilip arka sokakların birine kanlar içinde doğrulmuş yazı. kutudaki bir adamın fikriydi sanki bu duygusal film. 2008 civarları ve tehlike çanları kimin için çalıyordu? 2 gerizekalının sıçtığı bir bok bu. kutudaki adamın devamı mı?
2010 yazı ve kusmukla biten bir kaç ilişkinin ardından tuvalet yolunu buhran içinde bulmuştum. içi pislik dolu klavyemin başında bastım ilk tuşlara ve salonun ortasına nefret kusmuştum. 9 takipçi 10 isimsiz hayran(!) işte kahkaha burda devreye giriyor... kanlar içinde kalmış blues kafalı iki tane adam bir gece yarısı.. deplasman sakallıydık. vurdukça tuşlara beynimin içinde birşeyler patlıyordu. nefretim vardı bir kıza fakat suçlu olan bendim. arkamı döndüğümde sırtımı sıvazlayan tek insan vardı. evden çıkılmayan 3 haftalık bir süreç. yazılan 50 şiir ve 20 düz yazıyla sentimental movie son deparını atıyordu...
bir kaç kırık kalp bırakmıstık ardımızda evet. fakat etrafı kana bulamak her zaman yapmak istediğimiz şey değildi. sanal da olsa bu bir sanattı. beyaz sayfa üzerine arial black siyah kelimeler. gaflet içinde sm hakkında düşündüm tüm zamanı. irkildik tabii. beynim durma noktasındaydı temmuz sonu ve sihirli lamba gibi ovalıyordum kafamı. şişeler birbiri ardına. işte kahkaha geliyor: daha çocukmuşuz lan ahaha. işte bu kısım beni bitiriyor. çavdar tarlasındaki çocukları kurtarmak isteyen holden caulfield gibi her şeye biterim. kahramanlarımız vardı elbet. ve ne tesadüftür ki kadınlardan dem vuruyorlardı onlar da.(!) nesli tükenmiş üzeri toz kaplı insanlardık biz. her gece her salonda blues oynatırdık. çok duygusaldı açıkçası ve çoğu kez de ağlayamamışımdır. sentimental movie'nin iç yolculuğu tam biz kanalizasyon. hiç kimse anlamıyor sanırım. paragraflar bu kadar -18 olunca. bilemeyiz tabii. gecelerimi verdim ben bu siteye ve egoist bir tavır gibi olmasın ama bu yola baş koymuş 2 kişi var. giriş gelişme sonuç nokta virgül guns kesme işareti ve de yok biz de. kural yok. yapabildiğimiz en zor şey en içten davranmak. fermuarı çeker bir sigara yakarım elbet. ve siktiri de çekerim ardından. keşke bu kadar basit olsa tabii. iç savaştır sentimental movie. 2 kişilik bir protesto yürüyüşü.
ve son olarak. 2008 sonunda atılmış bir oluşum. 2012'nin beşinci ayındayken hala aynı duygular , hala aynı kız(lar) , aynı nefretler , aynı acılar,insanlar,suratlar,kelimeler... 3 buçuk yılda değişen tek şey değil aynadaki silüetler.. elbet sinirim geçti ve büyüdük.. sarı ışığı yakar vurucu bir ilk cümle ve vurucu bir son yapmadan son depar sentimental movie'yi burada siker bırakırım...
saygılarımla değil tabii ki:
cem
